یاد باد آن روزگاران یاد باد...

شخصی؛ خمینی نامی که بعدها پیشوند امام را هم به نامش فزودند
در سال ۵۷ بطور رسمی و سالها قبلاز آن بصورت پنهان ظهور کرد و
تار و پود سرنوشت ایرانیان را شکافت و از سر بافتش.
نمی دانم نیت و هدفش از این همه شورش ؛ بلوا و خونریزی چه بود؟
جمله ای از وی پیش رویم است که :

اگر من یک پایم را کنار گذاشتم ؛ کج گذاشتم؛ملت موظف است
که بگوید پایت را کج گذاشتی ؛ متوجه باش و خودت را حفظ کن...

جمله ی بسیار زیباییست که در رساله نوین پوسیده ی موجود در
کتابخانه ی پدری بنده موجود است.گویا هیچکس تا کنون این جمله
را نخوانده و یا اگر هم کسی خوانده و جرات عمل به آن را به خود داده 
فرصت یگانه ی زندگی را از کف داده.
کاش امام زنده بود و می دید که پرچم دارانش علاوه بر این که پاشونو
کج می گذارند که طاق باز می روند و به خواهر و مادر خودشون هم
رحم نمی کنند.
ناگهان درخت های پارک های وطن
تکاوران سبز پوش دشمن شدند
و ما
محصور میان برگ ها و ساقه ها
مثل نهال های توفان زده
پا در گریز و پا در بند ماندیم
چه گذشت؟افسوس!
افسوس سایه ی خنکی و جرعه ی آبی سرد
و گذاری فارغ از کوچه باغ ها

اما
اکنون تمام درختان وطن دشمنند؛چه بایدمان کرد؟
آهای !حاشیه نشینان کتاب ها و اجاق ها
ما
برای جنگیدن      تفنگ نداریم
نه برای گفتن      دهانی
نه برای زیستن   سایه ای
نه برای مردن      گودالی
آی!!!!!....

((مست))

پیرامون انتخابات...

درود بر اسلام عزیز
درود بر مجاهدین در راه حق؛
درود بر شهدا در راه خدا در طول تاریخ
درود بر شهدای ایران و فلسطین و لبنان و افغانستان
و سلام بر رزمندگان جبهه های جنگ علیه باطل.
و سلام بر بندگان صالح خداوند.
( روح ا... الموسویالخمینی ۹/مرداد/۶۰)

بنده به نوبه ی خودم از تمامی کسانی که دیروز پای صندوق های رای حاضر شده
و حمایت خود را با تمام قوا از جمهوری دموکراتیک اسلامی مان نشان دادند
تشکر می نمایم.چرا که دولتمردان حکومت به خرانی چون شما نیاز مبرم دارند تا
چند صباحی بیشتر بر این دیار حکومت کنند.
و نیز تشکر می کنم از خانم ها و آقایانی که قاطی توده ی عظیم انگشت شمار
حاضر در پایگاههای رای گیری نشده اند.
شاید پس از یکی دو بار تظاهرات در ۱۸ تیر ماه ۳ سال اخیر ؛ این بزرگترین اتحاد و
یکپارچگی ملت ایران بوده در مقابل شیاطین حاکم بر میهنشان.
روزنامه هایی را که از دوران انقلاب مانده ؛ میخانم.روزنامه ی اطلاعات...
تمامی شعارها و گه خوردن ها ی شاه و اطرافیانش دوباره تکرار میشود ولی این بار؛
گه ؛این ماده ی بد بو و مزه ۲۵ سال پس از شاه ملعون؛ خوش تیپ و ظاهر؛
و بالطبع خاین!!!(که نوکر آمریکا بود) توسط آخوندک ها (که نوکر انگلیس هستند)
خورده می شود.
البته نفس عمل یکیست فقط مهره ها در این میان عوض شده اند.توجه کنید
که گه بهتر از خون دلی است که مردم ایران ۶۰ سال خورده اند.
جالب تر این که مردم ایران هیچگاه از هیچ حکومتی راضی نبوده اند ؛چرا که
هرگز خود بانی آن نبوده اند.و همه برای چپاول و غارت حاکمیت این مرز و بوم
را بر عهده گرفته اند.
پدرانمان که سال ۲۵برای رهایی از رژیم ستمشاهی!!!! انقلاب کردند؛
اکنون برای رهایی از رژیمی که خود به قیمت خون عزیزانشان بدست آورده اند؛
در جدالند....
جا دارد شعری از آقای منوچهر آتشی را یادآور شوم که بیانگر سرنوشت
شوم ایرانیان است:
به دندان هفت گرگ دریده شدم
و چون سگان نجات
به خوردنم یله گشتند؛
به خنجر بلند چوپان؛سر بریده شدم

بسیار زیبا در ۴ جمله گذشته؛حال و آینده ی ایرانیان را باز گو می کند.
حالا این چوپان چه کسی؟کسانی؟؟گروهی؟؟؟فرقه ای؟؟؟؟حزبی؟؟؟؟؟است؟
خدا می داند و شاید آمریکا هم..!!!
به هر حال گر نجنبیم به جرم زندگی بر روی خاک نفت خیز باید در انتظار
خنجر بلند چوپانی باشیم که دگر باره به تدبیری دیگر دمار از روزگارمان بر آرد.
بیایید با اتحاد و هم فکری آینده ی خود و عزیزانمان را آنطور که شایسته ی آریاییان
است بسازیم.
با آرزوی داشتن ایرانی آزاد
(( مست ))