از تمام شما دوستانی که اکنون بلاگمون رو می خونید و نیز مریم خانم ( b4u )
و آقا ستار و شروین جان(ArianFard) ؛زیتون ؛آرین عزیز که خواسته بود
از بلاگش دیدن کنیم ولی متاسفانه نکردیم ؛ رند پارسا تشکر می کنیم که
هماره ما رو به یاد داشتید و فراموشمون نکردید.((ما کم لطفی کردیم.))
و اما سپاسی بس گرم و صمیمی به جا خواهم آورد اون هم از نیلوفر خانم که
همیشه و در هر شرایطی از ما یاد می کرد و می کنه.
من به علت عملی که کرده بودم و رند عزیز هم به علت گرفتاری های دیگر
از جمله کسب علم و معرفت در دانشگاه ؛ سرمون شلوغ بود.
بهتر بقیه ی حرفامو با رباعی ای از خیام بگم:
*-* *-* *-* *-* *-* *-* *-* *-*
ای کاش که جای آرمیدن بودی
* * * یا این ره دور را رسیدن بودی
یا از پس صد هزار سال از دل خاک
* * * چون سبزه امید بر دمیدن بودی
*-* *-* *-* *-* *-* *-* *-* *-*
با سپاس (( مست ))