با درود

از تمام شما دوستانی که اکنون بلاگمون رو می خونید و نیز مریم خانم ( b4u )

و آقا ستار و شروین جان(ArianFard) ؛زیتون ؛آرین عزیز که خواسته بود

از بلاگش دیدن کنیم ولی متاسفانه نکردیم ؛ رند پارسا تشکر می کنیم که

هماره ما رو به یاد داشتید و فراموشمون نکردید.((ما کم لطفی کردیم.))

و اما سپاسی بس گرم و صمیمی به جا خواهم آورد اون هم از نیلوفر خانم که

همیشه و در هر شرایطی از ما یاد می کرد و می کنه.

من به علت عملی که کرده بودم و رند عزیز هم به علت گرفتاری های دیگر

از جمله کسب علم و معرفت در دانشگاه ؛ سرمون شلوغ بود.

بهتر بقیه ی حرفامو با رباعی ای از خیام بگم:

*-*   *-*   *-*   *-*   *-*   *-*   *-*   *-*   
ای کاش که جای آرمیدن بودی

* * * یا این ره دور را رسیدن بودی

یا از پس صد هزار سال از دل خاک

* * * چون سبزه امید بر دمیدن بودی

*-*   *-*   *-*   *-*   *-*   *-*   *-*   *-* 
با سپاس (( مست ))